Dawna medycyna arabska

Rozwój islamskiej medycyny przypada na mroczne czasy w historii Europy, gdyż są to wieki od IX do XI, kiedy to nasz kontynent żyje w głębokiej ciemności okresu średniowiecza. W tym czasie w medycynie islamskiej dokonuje się niezwykłych odkryć, z których uczeni oraz lekarze korzystają do dzisiaj – chociażby z narzędzi chirurgicznych, rodzajów opatrunków czy specjalistycznej terminologii.

Wzajemna inspiracja

Europejczycy wykorzystali wiele pomysłów z innowacyjnych rozwiązań arabskiej medycyny, do których powstania przyczyniły się jednak przetłumaczone na arabski dzieła antycznych lekarzy i filozofów z Grecji i Rzymu. To na ich podstawie kształcili się medycy Bliskiego Wschodu. Trzeba przyznać, że procedura ich kształcenia była świetnie zorganizowana – z Europy czerpali oni wiedzę teoretyczną, podczas gdy bliskowschodni uczeni pokazywali im praktyczne zastosowania teorii przedstawionych w dziełach Galena czy Hipokratesa. Medycy odbywali praktykę na leczeniu chorych w szpitalach, gdzie po ukończeniu odpowiedniego stażu otrzymywali dyplom uprawniający do wykonywania sztuki lekarskiej.

Rozwiązania, z których czerpano przez długie lata

Równocześnie sami Arabowie posiadali w sobie ogromne pokłady inwencji, która doprowadziła do powstania wielu nowoczesnych rozwiązań, chociażby leczenia chorych w przychodniach. Arabowie posiadali wręcz niewyobrażalnie szeroką wiedzę na temat ziołolecznictwa – według zebranych danych sklasyfikowali oni ponad dwa tysiące gatunków roślin leczniczych. To właśnie z zislamizowanej Persji wywodzi się jeden z protoplastów dzisiejszej medycyny, czyli Awicenna. Jego najbardziej znanym dziełem, które aż do końca XVIII wieku stosowane było jako podręcznik na studiach medycznych, była pięciotomowa księga pt. „Kanon medyczny”.

Dawne pomysły stosowane w dzisiejszej medycynie

W Bagdadzie dochodzi do otwarcia pierwszej na świecie apteki już w 776 roku. Co ciekawe, jednym z elementów dawnego lecznictwa, który jest stosowany do dzisiaj, to recepty przygotowywane przez lekarzy i realizowane w aptekach.

Ponadto Arabowie jako pierwsi przeprowadzali opisy chorób zakaźnych takich jak ospa czy odra. Dokonywali również najwcześniejszych prób wynalezienia szczepionki przeciwko tym chorobom. Przeprowadzili pierwszą na świecie sekcję zwłok i byli pionierami w dziedzinie podawania narkozy osobom, na których dokonywane były zabiegi. Poza tym to Arabowie wymyślili okulary, również jako pierwsi zaczęli izolować obłąkanych w zakładach zamkniętych, a także przeprowadzali skomplikowane interwencje chirurgiczne – amputacje, trepanacje, tracheotomię, oczywiście połączone ze stosowaniem skomplikowanych opatrunków.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty nie będzie przekłamaniem stwierdzenie, że medycyna nikomu nie zawdzięcza tak wiele, jak arabskim naukowcom.